JADWIGA ŁUSZCZEWSKA (DEOTYMA) — poetka, deklamatorka, improwizatorka.
Swój pseudonim zawdzięcza matce, która pseudonimem córki chciała nawiązać do postaci Deotymy, Greczynki z Uczty Platona, wcielenia kobiecej mądrości. Jadwiga Łuszczewska urodziła się 1 sierpnia 1834 r. w Warszawie, zmarła 23 września 1908 r.
W latach siedemdziesiątych XIX w. – podobnie jak wcześniej rodzice – prowadziła w Warszawie salon literacki. Była autorką licznych tomików wierszy, cyklu poematów historycznych „Polska w pieśni”, powieści historycznej „Branki w jasyrze” oraz popularnego romansu rozgrywającego się w Gdańsku za panowania Władysława IV Wazy – „Panienka z okienka”.
Z Poznaniem związana była rodzinnie, gdyż jej stryj – poseł Adam Łuszczewski – mieszkał z rodziną przy ul. Młyńskiej 36.
Gdym radosna i zdumiała
W łunie słonecznej ujrzała
Wież Poznania złoty las,
Głos mnie dobiegł z jego bramy:
„My płaczemy – omdlewamy –
Czegóż szukasz wpośród nas…”
Próżno bracia się żalicie,
Zamiast grobu widzę życie.
Pożegnanie Poznania