JADWIGA WAJSÓWNA — polska lekkoatletka, medalistka olimpijska.
Urodziła się 30 stycznia 1912 roku w Pabianicach. Była jednym z sześciorga dzieci Artura i Pauliny Janowskich. Od ósmego roku życia trenowała gimnastykę w Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół”. Z czasem rozpoczęła treningi u Władysława Marciniaka — trenera lekkoatletycznego.
W 1928 roku polska lekkoatletka, Halina Konopacka, zdobyła złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie — to wydarzenie znacząco wpłynęło na Jadwigę, która postanowiła, że w przyszłości również powalczy o medal olimpijski.
Jej silna motywacja przełożyła się na bardzo dobre wyniki w sporcie. 15 maja 1932 roku w Pabianicach jako pierwsza kobieta na świecie rzuciła dyskiem na odległość ponad 40 metrów. Trzykrotnie znajdowała się w składzie reprezentacji Polski na Igrzyskach Olimpijskich — startując w konkurencji rzutu dyskiem wywalczyła w 1932 roku w Los Angeles brązowy medal oraz w 1936 roku w Berlinie srebrny medal.
W ciągu swojej sportowej kariery 5-krotnie pobiła rekord świata w rzucie dyskiem,11-krotnie reprezentowała Polskę w meczach międzypaństwowych,12-krotn
W międzyczasie zdobyła wykształcenie w księgowości — w 1931 roku ukończyła Wyższą Szkołę Handlową Żeńską w Łodzi.
W grudniu 1939 roku zamieszkała w Warszawie. W 1943 roku wraz z mężem, Franciszkiem Grętkiewiczem, została aresztowana i uwięziona w areszcie śledczym gestapo przy alei Szucha.
W stolicy pozostała aż do upadku Powstania Warszawskiego, po którym wróciła do rodzinnych Pabianic. Po wojnie wznowiła swoją karierę sportową i kontynuowała ją aż do 1958 roku. Przez resztę swojego życia pracowała z dziećmi w TPD i Kole Dzieci Specjalnej Troski.
Za swoją działalność sportową i społeczną otrzymała kilka odznaczeń, m.in. Srebrny Krzyż Zasług i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
Zmarła 1 lutego 1990 w Pabianicach, gdzie spoczęła na Starym Cmentarzu.
Ulica Jadwigi Wajsówny znajduje się na osiedlu Fabianowo-Kotowo.
Jej długość wynosi 591 metrów.
Portret: Agnieszka Zaprzalska
