Na Cytadeli stoi obelisk
tu, gdzie żołnierze młodzi ginęli.
Tu do ataku biegli przez fosy,
z tą ziemią swoje związali losy,
aby na zawsze lec na tej ziemi,
która ofiarę dzisiaj ich ceni.
Na Cytadeli stoi obelisk,
a nagrobkami cmentarza się bieli —
tu do ataku przed siebie biegli,
w pył się kruszyły forteczne cegły,
aż wróg się poddał, kark ugiął twardy —
Poznań był wolny po dniach pogardy!
Dzisiaj po parku chodzą tu dzieci,
słońce nad nami spokojnie świeci
i kwitną kwiaty na Cytadeli,
trwa nasza pamięć — smukły obelisk.
Zdjęcie: Tomasz Koryl
